De Oase: het eerste buitenzwembad van Valkenswaard

Van idee naar concrete uitwerking

In 1929 kwam het eerste voorstel van toenmalige burgemeester Kuijper om geld te reserveren voor de aanleg van een gemeentelijk zwembad. Het oorspronkelijke plan was om dit bad aan te leggen nabij de Venbergse molen. Uiteindelijk zagen ze van dit plan af vanwege het grote aantal ratten in de Dommel. Een geschikter terrein werd gevonden aan de Leenderweg, nabij de Tongelreep. Hier werd in 1934 De Oase aangelegd in het kader van de werkverschaffing. Er kwamen kleedhokjes, een garderobe, toiletten en een heuse consumptietent bij het zwembad.

Gluren naar de meisjes

Er moest voortaan ƒ 0,15 betaald worden om een duik te kunnen nemen in Valkenswaard, want zwemmen op een andere plek dan De Oase werd verboden door de gemeente. Ondanks deze entreeprijs was het openluchtzwembad een groot succes. De Oase bestond uit twee naast elkaar gelegen zwembaden die werd gescheiden door een dijkwand. De jongens en meisjes moesten vanzelfsprekend van elkaar gescheiden worden. Er waren zelfs surveillanten die erop moesten toezien dat er niet over de afscheiding heen werd gegluurd. Ook was het mogelijk om vanaf eind jaren ’30 een zwemdiploma te behalen in het buitenzwembad.

​Van zwembad naar hengelvijver

Tijdens de oorlog werd door de bezetter geëist dat het zwembad de mogelijkheid zou bieden tot gemengd baden. De gemeente stelde het herenbad vervolgens voor iedereen open van 14.00 tot 16.00. Een einde aan het zwemmen in de openlucht kwam in 1974, toen door de inspectie werd bepaald dat het zwembad niet langer voldeed aan de veiligheidseisen. Ook liet de hygiëne veel te wensen open, waardoor er sprake was van een gevaar voor de volksgezondheid. Het zwembad werd gesloopt en vanaf 1975 gingen de vrijgekomen waterbassins onderdeel uitmaken van hengelvijvercomplex de Weteringen.